Bu şiir sana... Şiiri - Mehmet Ziya

Senden sürgün,
Sana küskün şimdi şiirler…
Derdimi anlatamayacak gibiyim…

Acıdan acıya sürüp gittiğin günden beri,
Seni düşünmeden yapamadım,
Gözlerinden, sözlerinden, haylaz gülüşlerinden…
Bende kalan hayalinden kurtulamadım,
Nafile, yazmaktan başka hiçbir şeye yetmiyor dermanım,

Acı kadar eskisin sanki şu yüreğimde,
Açtığın yara kadar taze,
Hala acıyor içim,
Hala zamansız doluyor gözlerim…

Bir taraftan kaçarken senden,
Bir taraftan seni arıyor gözlerim,
Ummadık bir yerde karşıma çıkarsın diye…
Seni uzaktan görmek bile içimi acıtır diye, hep kaçıyorum…

Karakız,
Gözlerin gibi, kararttın içimi,
Şimdi ne yapsam olmuyor,
Yanağından bir kere öpmenin yerini,
Hiç bir şey tutmuyor…
İçimde ki sen yaşarken, içimde ki ben ölüyor…

Çok şiir yazdım sana yollarda yürürken,
Bir sigaranın dumanında,
Birçok defa yarım kaldı şiirler…
Artık şiirin de tadı kalmadı,
Öldü içimde ki şairin…

Diyorum ki;
İnsan bir ömür mutlu olsaydı şu dünyada,
Ak düşer miydi saçlarına?

Her günü aynı yaşasaydı insan,
Yeni bir güne uyanmanın ne anlamı kalırdı?

Ya! Umut bitseydi, ne olurdu?

Özlediğinden kaçmak mıdır sevmek?

Sanki her sorunun cevabı sende gizli…

Bir bilsen…
Bilsen ne olacak ki…
Bana hep senin hasretini öpmek kalacak…