Bu şiir Değil...kendime..!

60 da da
70 de de
Kendime söz
(Dilek ten kendine not)

15'inde neysem 30'unda da, 50’sinde de mutlu olduğum gibi;yaşarsam 70’inde de mutlu olacağıma , kendini seven, çocuk kalbine güvenen gülüşlerini kaybetmeyen Dilek olacağıma söz veriyorum.
Yaşadığım her anımı her yaşımı her acımı her kırgınlığımı her savaşımı her kaybedişimi vurgun yemiş hallerimi yorgunluklarımı, kaçışlarımı korkularımı, yenilgilerimi zaaflarımı 30 da nasıl kabüllenip yaşadımsa 60 'ında da aynı azimle aynı sabırla bu da hayattan diyeceğime,mutluluğu da hüznü de dibine kadar hakkını vere vere yaşayacağıma kendime söz veriyorum.
Ve 30' lu yaşların sonunda, 20'li yaşlarımı
50'li yaşların sonunda da bir önceki yaşımı özleyeceğimi artık 30'unda ki gibi görünmüyor olmama rağmen yine kendimi bedenimi,ruhumu,çocuk kalbimi seveceğimi o kadar eminim ki.
Çünkü 30 undaki dış görünüşüm belki de sağlığım gençliğimde ki çevikliğim olmayacak hareketlerim
yavaşlayacak ama biliyorum ki heyecanım sevecenliğim doğaya hayranlığım aynı kalacak ruhum, benliğim halen 15 'inde kalacak. Ve yine kulağımda kulaklığımla, ruhuma sevdiğim şarkılar eşlik edecek. 15 inde ilk aşık olduğumda nasıl sevdalandımsa müziğe şiire, 60’lara geldiğimde de sevdiğim şarkıları bazen hüzünle su yerine gözyaşlarımla ağartarak rakı kadehini salya sümük ağlayarak bazen yürek kıpırtısı eşliğinde "bir tatlı huzur almaya geldik Kalamış 'tan"eşliğinde
İstanbul hatıralarına dalarak bazen de "Nerde bıraktım kalbimi acaba" şarkısı ile eskidenmiş o aşklar deyip gıptayla baktığımız unutulmaz yeşilçam filmlerini anımsayacağımı biliyorum.
Sezen ı uçurum uçurum gözlerine baktığım sensini ile sevdiğinin bazen yar olduğunu
Ahmet Kaya nın acı çekmek özgürlükse özgürüz ikimizde şarkısı ile sevdiğine teslim olmayı özgürlüğüne değişebileceğini Ümit Besen ile severken ayrılığı kabüllenip sevdiğinin mutluluğu için kendi ellerimle başkasına verebileceğini hissederek 70 inde de dinleyeceğimi yine yine okumaktan yazmaktan, gezmekten bıkmayacağımı kendimi her şartta kendim kalarak seveceğimi kalbimi ruhumu kötü duygularla kirletmeyeceğimi biliyorum.
Saçlarım ağarmış olsa da gözlerimin ışığının sönmeyeceğini kırış kırış sarkan yüzüm olsa da artık bedenimi taşımaya zorlanan ayaklarımla her fırsatta yine doğaya koşacağıma, rüzgarın esintisinin saçlarıma dokunmasına yağan yağmurun kirpiklerime düşmesine, yaz, kış açan çiçeklerin kokusunu kaçırmadan içime çekeceğime, ve yeniden yeniden her batışa rağmen hergün her seferinde yeniden doğan güneşin mucizesine hayranlıkla tanıklık edeceğimi, sevgiler büyüteceğime insanların yüzündeki gülümseme sebebi olma mutluluğunu önemseyeceğime hatta canlıların gözlerinde ışıltıya sebep olacağıma söz veriyorum.60'ında da 70'inde de kırgınlıkların kötülüklerin kanatlarımı kırmasına izin vermeyeceğimi ve yaşama sevincimi yitirmemek için önüme bakmanın gerekliliğini hep bilincinde olacağımı biliyorum.
Son nefesime kadar yüreğimi kin, nefret gibi çirkin duygularla kirletmryeceğime, yaşama tutunup sebeplerimi, beni üzenlerden daha önde tutacağıma, beğendiğimi yakıştırdımsa "elalem ne der" ı kulak ardı edip alıp giyeceğime yine aşka aşık, şiire sevdalı, Yeşilçam'a tutkulu doğaya hayran, 80’lerde iyi ki gençmişim diyerek Kemal Sunal filmleri ile çınlayan kahkahalarımın olacağını ben biliyorum çünkü kendimi seviyorum kendimi tanıyorum.

Not:Yazdığımda akıl sağlığım ve beden sağlığım yerindeydi
Dilek gelecekte olacak olumsuz sağlık sorunları olduğunda bu sözlerden mesul tutulamaz. ("-")

Dilek KARAGÜZEL
12 Mayıs 2023 cuma. 01.00