Bu Şiir Şiiri - Yeşim Kara

Bu şiir rüzgâra yazılmıştır:
Kimseye, bir hiçe...
Akşam sefalarında bekleyen yıldızlara,
Seherlerde gül besleyen her şıvana..
Yıldızlar arasında çıldırıyor gökyüzü,
Selamı kesilir sonra akan pınarın...

Bu şiir sükuta yazılmıştır:
Nokta diyen her söze,
Rahatlayan bir bağrın doğrululuğuna..
Çıkıp baktığında yüreğe,
Kendine yolculuğun en zoru olduğunu...
Bir hiç-in geçişini görmek sabahlarda..

Bu şiir kusura yazılmıştır..
Olmaz hatasız kul diye..
Anlamak için bilmek gerektiğine..
Velakin, bilinir;
Geceyi delirten, geceyle deliren sedası!

Bu şiir suya yazılmıştır:
Ağlamadan...
Gurbet yorgunu her yüreği,
Hicran çığlığı kalan gökkubbede..
Hissedilen, anlatılamayan...
Her suskunluk sonrası çığlığa,
Her bahar sonrası açan çiçeğe..
Göz gözü görmeyen bir divanda,
Tutunurken kırılan dalda.!

Kısacası gözüm,
Bu şiir bilip te, bilmeyene yazılmıştır!