Bu sevmek degil Şiiri - Yılmaz Keçeci

BU SEVMEK DEĞIL.
Her veda sonunda ayrılık olmaz.
Bazan gider geri dönüverirsin.
Bazan aşk adamı kor gibi yakar.
Bazanda kül gibi sönüverirsin.

Gün olur kalbine sığmaz taşarsın.
Nehirlere inat çağlar coşarsın.
Bir an sende bilmez nasil yaşarsın.
Bazanda gül gibi soluverirsin.

Bakarken gözlerin dalıverirsin.
Gelmem diyemezsin geliverirsin.
Bazı gün ağlayıp bazan gülerken.
Bazanda yaşarken ölüverirsin.

Sevilirken olun mutlu bahtiyar.
Yaş yirmi olsada gönül ihtiyar.
Gezsen dolaşsan da hep diyar diyar.
Bir gün yorulup da kaliverirsin.

Bir halden bir hâle geçersin böyle.
Daha kötü varsa onu sen söyle.
Gel gönül gönlünü güzelle eyle.
Yoksa tüm dertleri alıverirsin.

Saçlarında her gün bir tel beyazlar.
Eser yüreğinde kuru ayazlar.
Ne kışlar yasarsinne sıcak yazlar.
Kendini bahara salıverirsin.

Gündüzün geceye karışır gider.
Seven hiç küser mi barışır gider.
Gün gelir gençliğin kırışır gider.
Bakip gençliğine doluverirsin.

YILMAZ KEÇECİ/15/12/2003