Şahmatın ağ tablosuna şah çəkir,
Vəzirini pozur da gah, gah çəkir.
Hər səninlə görüşəndə ah çəkir,
Bu sevdanın qəlbi tamam qaradır.
Bilirsənmi, sonda ölən ümiddir,
Nə bilirsən yarın səni unutdu.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta