Bu Sevdanın Kutupları

Uzak iklimlere düşer gözlerin

Gönlün bizimle olmaz bilirim

Her doğan gün bir inat

Suların sesine inerim

Kıpırdarken tomurcuklarda

Zamanı dinlerim

Sen yoksun

Bu sevdanın kutupları yok.

Bir masal çağı mı takıldığım

Ay yarım düşer gönlüme güneş yarım

Çöller ıssız değil benim’çin

Sen Leyla kadar şanslı değilsin

Direnemezsin bensizliğe

Bağlı değil kolların

Öğütüyorsun güzelliklerimi arsız

Gökleri tarıyor mu kanatları kuşların

Kertenkele toprakta mı belli değil

İskitçe sevdalar yüreğimde kördüğüm

Amazon kadınlarının memesi eksik değil

Henüz anlıyorum sen yoksun

Bu sevdanın kutupları yok.

Dostlar vefasız ya

Komşularda geçiyor selamsız

Seni nit’meli gülüm

Geceleri yıldız derdim

Işık serptim pencerene

Şehrin saman yolu caddesi bizim içindi

Girmedin gecelerime

Dönüp kendimi sorguladım anlamadan

Çaresiz öptüm suların ıslak dudağından

Deli gönlüm bir başına ikilem

Ve sen artık yoksun

Bu sevdanın kutupları yok!...