nedamet terinden göçebe yurdun
ben gökçe ovada münzevi kurdun
gerdin çerkeş yayı döşümü vurdun
sürmesi ebrardan hayalin öptüm
ben bu sevdanın düşünde öldüm.
gahi kış, gahi yaz dinmedi gamım
aşığa sunulmuş bir kadeh demim
közdü, küle döndü hicranı demim
sürmesi ebrardan hayalin öptüm
ben bu sevdanın düşünde öldüm.
kul aydıni her dem sürgüni düşte
şah-ı aşk gönülde, fincani köşkte
bir leb'in yetmez, gözüm hep beşte
sürmesi ebrardan hayalin öptüm
ben bu sevdanın düşünde öldüm.
Kayıt Tarihi : 26.9.2021 21:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Akşam saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/26/bu-sevdanin-dusunde-oldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!