Bu Sevda Türküsü Şiiri - Kemal Doğanay

Dağların başında kuşları gördüm,
Bülbülün sevdası gülde dediler.
Yollara döşenmiş taşları gördüm,
Mecnunu sorarsan çölde dediler.

Bu nasıl ömürdü aklım ermedi
Açık kapılardan kimse girmedi
Hikaye bitmeden Aslı görmedi,
Kerem'in yandığı külde dediler.

Kervan yola çıkmış geliyor katar
Hain tüccar derler dünyayı satar
Denizin dibinde çok canlar yatar,
Bunların gerçegi gölde dediler.

Ne yazını gördüm nede güzünü
Kimseden çekmedi arif sözünü
Hiç boşuna dövme güzel dizini,
Bu Sevda Türküsü dilde dediler.

Firavun ahdetmiş Nil'i yaracak
Vardığı yerlere tuzak kuracak
Musa'yı bulursa hesap soracak,
Onlar yola çıkmış yolda dediler.

Kalpteki yaralar durdukça azar
Oluşan yaradan mikroplar sızar
Çaresi olmayan Lokman'a kızar,
Hastanın şifası balda dediler.

Bütün sevdiklerim uzakta kaldı
Seven sevdiğine çok haber saldı
DOĞANAY'ım neden rüyaya daldı,
Derdimin dermanı kulda dediler.