Bu Sevda Aldı Şiiri - İbrahim Halil Demir

Bu sevda aldı özgürlüğümü elimden,
Ama her şeye rağmen düşürmedim dilimden.
İç açıcı renkler var iken giydim karaları,
Anlamadı bir türlü halimden ahvalimden.

Bu sevda aldı özümü özümden,
Ne olursa olsun dönmem sözümden.
Aşkım yakar dünyayı bir anda,
Bir kıvılcım çıkarsa közümden.

Bu sevda aldı benden yufka gönlümü,
Bahar mevsiminde soldurup kuruttu gülümü.
Sevda yolunun daha çok başındayken,
Yaşattı tasavvur bile etmediğim ölümü.

Bu sevda aldı gözlerimin ferini,
Kazanamadım sevda gazasında aşkın zaferini.
Her nefes alıp verdikçe dua edilmeli ki,
Uzak tutsan Allah sevenlerden şerrini.

Bu sevda aldı gönlümden yaşama şevkimi,
Şikayet edeceğim ama bilmiyorum kime kimi.
Yüreğimde yoktu zerre kadar kin ve nefret,
Şimdi ise atamakla bitiremiyorum kinimi.

Bu sevda aldı soframdaki bereket ve lezzeti
Sevda dediğin vermeli sevene şeref ve izzeti
Sevilen sevildiğinin hakkını veremiyorsa
Sevdiğine yaşatır her daim anlamsız uzleti

Bu sevda aldı elimden varımı yoğumu,
Atıldı gönül tarlalarıma husumet tohumu.
Sevda dağlarında muhabbet fedaisi olmak isterken,
Aşkı sevdayı bilmeyen eşkıyalar kesti yolumu.
23/Kasım/ 2009