Bu Sevda Şiiri - İbrahim Halil Demir

Bu sevdanın içi boş çok gaddar o kadar da zalim
Düşünmekten usandim.Bilemiyorum ne olacak halim
Ölmezsem şayet kavuşursam sag ve salim
Bayram ederim o zaman.Sevinçten konuşamaz olur dilim

Bu sevda gözlerimin ferini tüketti.Her şey oldu bana haram
Tabip değilim ki kanayan bu sevda yarasını kendim saram
Dokun tenime güzeller güzeli iyileşir belki bu yaram
Gidecek kapım kalmadı.Bilmiyorum artık seni kimden soram

Bu sevda iflah etmedi beni soydu soğana çevirdi
Yüce dağlara saldı.Dünya’nın tüm yükünü sanki üzerime devirdi
Yürekten yanan bir yarim olsaydı belki beni severdi
Olmaz olsun bu sevda küstürdü beni sevdiklerime yedi bitirdi

Her sevda çeken böyle yıkılır mı anlayamadım gitti
Hiç yaşanmadi bu sevda başlamadan hemencecik bitti
Bakışların gülüşlerin benim için dünya malına değen ziynetti
Yaşansaydi keşke zira gerçek sevda benim gibilerine bir nimetti

Bu sevda uykusuz geçirdi gecelerimi sabahlattırdı bana
Böyle değildin çok değiştin aniden Anlayamadım ne oldu sana
Sözünü tutamadın Belli ki sende uydun kötü zamana
Derdim oldu dağlar kadar Ne olur artık beni anlasana
12/02/2005