Bu Sevda Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Ne sevdaymış bu sevda
Ateş olmuş düşmüş içime
Volkan olmuş yakmış kavurmuş beni
Küle döndürmüş yüreğimi...
Ne sevdaymış bu sevda
Rüzgar olmuş almış savurmuş beni
Vurmuş dağıtmış oradan oraya
Sonra yağmur olmuş, kavuşturmuş toprağa...

Bazen güneş olmuş,
Yüreğimde doğmuş ısıtmış beni.
Bazen yıldız olmuş, gözlerimde parlamış.
Bazen bahar olmuş, açmış tüm çiçekler yüreğimde.
Bazen nefesim olmuş, yaşadıkça yaşatmış benliğimi...

Ne sevdaymış bu sevda
Gece olmuş sarmış her yanımı
Ayaz olmuş yüreğimde
Titretmiş inletmiş bedenimi.
Düşüm olmuş,
Sabahlara kadar korkular yaşatmış bana
Aydınlığımı çalmış, karanlığa salmış bu sevda...

Ne sevdaymış bu sevda
Rüzgarken fırtınaya dönmüş,
Kasırga olmuş yerle bir etmiş,
Yağmur olmuş, sele dönmüş,
Yıldırım olmuş yakmış kavurmuş
Gün olmuş, gün yüzü göstermemiş,
Ne sevdaymış bu sevda
Senin için harcamış beni...