hazır kıta nazır yolculardı,
bu seyahat halinde,
bir ses yankılandı ürkmediler,
rüzgarın fısıltısıydı esen,
koştukça rüzgar,garabetini arttırıyordu..
içine alıyordu,
bu ses dediler bu ses,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta