Bu senmisin Şiiri - Murat Ayas

Bir zamanlar sen vardın
O zaman ben olmamıştım, hamdım
Tuttun beni bir kara bulut gibi
Yağdın inceden inceden
Sonra güneşe büründün
Vurdun! Öğleden öğleden
Yine değiştin, esmere döndün
Gece gibi sardın, bitmeden
Ve şaşkınlığımda gizlendin!
Toprak olup, kökümü tutuncaya dek
Can verdin bana, besledin, budadın
Yeşerdim, çiçekler açtım
Senin için baharlara karıştım
Ömrümün en güzel nisan’ıyla tanıştım
Bitmez sandım seni
Kazanılmaz kayıp sandım
Aldın başını gittin!
Beni kurağa attın
Önce soldum, çiçeklerim söndü
Yaprağım rüzgarla koptu, dağa sürüldü
Baharım bitti, ben bittim..
Sen gittin
Ben gözyaşları biriktirdim
Ağlamak istedim, haykırmak
Beceremedim çünkü ölürdüm
Sana olan aşkım öyle büyüktü
Öyle büyük ağlasam diye düşündüm
Seni bir kez daha sevememekten korktum