Sessiz sessiz akan dereler,
Çığlık çığlığa bağıran nehirler,
Ağlayıp da gülmeyen ırmaklar,
Bu sene kara doydu arkadaş…
Kaşık çatlı, ince ruhlu dağlar,
Sessizce bekleyen ağaçlar,
Yuvalarında çaresiz kuşlar,
Bu sene kara doydu arkadaş…
Sabırla sevdiğini bekleyen göller,
İnsanlığa tepeden bakan buzullar,
Kâfire dersini veren ince gözler,
Bu sene kara doydu arkadaş…
Kurtlar, tilkiler, tavşanlar,
Kaf dağının Anka kuşları,
Devler, ejderhalar, dinozorlar
Bu sene kara doydu arkadaş…
Şükredenler, Allah’ı ananlar,
Dergâhta zikir çekenler,
Namazını hiç bırakmayanlar,
Bu sene kara doydu arkadaş…
Çocuklar, yaşlılar ve gençler,
Gökten yere inen bulutlar,
Kış uykusunda yatan yılanlar,
Bu sene kara doydu arkadaş…
Rabbini tefekkür edenler,
Amelini tevekküle verenler,
Kuran çizgisinden gidenler,
Bu sene kara doydu arkadaş…
Sünneti terk etmeyenler
Verilen nimeti seyreyleyenler,
Veliler, evliyalar, erenler,
Bu sene kara doydu arkadaş…
Kar, sen bize nimetsin,
Kar, sen bize bereketsin,
Kar, sen bize ibretsin,
Kar, sen bize emanetsin.
Kar, seninle içim kıpır kıpır olur,
Gözlerim senden ayrılmaz olur,
Tipin, fırtınan kanım, canım olur,
Seninle yaşamım bayram olur.
Kar, iyi ki yağdın dizi dizi,
İyi ki beyazlattın kalplerimizi,
İyi ki suladın gönüllerimizi,
İyi ki doldurdun sevgilerimizi.
Kar, senin masum beyazlıkların,
Bedenimi ve ruhumu sıkıca sarsın,
Senin temiz yüreğin ve sevgin,
Dallarımızda güller açtırsın.
29.01.2012
Çekerek
Kayıt Tarihi : 16.3.2012 14:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)