Bu Sene Şiiri - Ömer Kara 2

Acı zulüm geçti gitti bu sene
Millet bir girdabın içine düştü
Kan sömürdü sırtımızda çok kene
Umutlar noelin göçüne düştü

Bu sene mevsimin dördü de kıştı
Balıklar yürüdü, kurbağa koştu
Dostun diyarından beklenen muştu
Geç kalmanın bile geçine düştü

Karagöze oyun etti Hacivat
Semere gördükçe kudurdu gavat
Bizim yönsüz-dinsiz fırsatçı zevat
Nihilist akımın hiçine düştü

Çekiş güçler yanaşınca limana
Dünkü imansızlar geldi imana
Kır küheylan talim eder samana
Arpalık sıpanın piçine düştü

Müslüman’ı yaktı çağın Neron’u
Arar olduk gayrı kalleş Şaron’u
Her noktada türlü kıyım baronu
Sabi-sübyan zalim gücüne düştü

Eşkıyaya göz yumunca sayınlar
Yürek yeyip yüreklendi hayınlar
Neden kuzulamaz dersen koyunlar
Kör çobanın kısır koçuna düştü

Melek, şeytan dava güder bir safta
Vicdansız vicdanı unuttu rafta
Doğuda, batıda her bir tarafta
Yiğitler kahpenin öcüne düştü

Üstümüzde yırtık, yamalı ceket
Ocaklarda çile, dert paket paket
Bize uğramadı bolluk bereket
Memleketin diğer ucuna düştü

Kimi gölgelerle bozdu kafayı
Çimenler ezildi çekti cefayı
Günü kurtaranlar sürer sefayı
Halk çenginin kızgın sacına düştü

Kâfir Ebrehe’nin kara filleri
Toz-duman eyledi garip illeri
İtimat, sadakat dikti nalları
Adalet suçlunun suçuna düştü

Gâh ölü yaşarız, gâh yarı canlı
Çok düşman edindik bıçaklı, kanlı
Soytarının deli-divane gönlü
Kralın sırçadan tacına düştü

Her gün derinleşir gönlünde yara
Tadı, tuzu yoktur vallah bu ara
Hisse taksiminde bahtına kara
Aklar Seymani’nin saçına düştü

4 Kasım 2014-Gaziantep

Kul Seymani