Bu Sene (2020) Şiiri - Çelebi Togay

Doruklara kar yağdı, ağustosta bu sene,
Aralık, çiçeklerle yoğrulursa şaşırmam.
Savaş açtı şu kırk yıllık dost, dosta bu sene,
Anneyle bebek bağı bozulursa şaşırmam.

Zurnadan ney sesi çıkardı neyzen bu sene,
Çoban, kaval sesi çıkardı neyden bu sene
Doğru söyleyen değil dokuz köyden bu sene,
Kavga, dövüş evinden kovulursa şaşırmam.

Kış aylarında hergün doğdu güneş bu sene,
Nefes vermek parayla, tutmak beleş bu sene,
Herbir günü büyük alamete eş bu sene,
Bu yıl dörtyüzellibeş gün olursa şaşırmam.

Bütün insanlık suçlu evde hapis bu sene,
Her türlü nefis fırsat suça, virüs bu sene,
Yapar kanuna iyi halden kapris bu sene,
Suçlular, hakimden hesap sorarsa şaşırmam.

Dökülmez yeşil yapraklar naylondan bu sene,
Kurtardık kurtu, dişleyen koyundan bu sene,
Doğurdu kısır ümitli soyundan bu sene,
İnsanlık soyu bir anda kurursa şaşırmam.

Alim yoldan çıktı sarhoş minbere bu sene
Doğruyu kaybettik, baktık her yere bu sene
Bozuk saatte günde iki kere bu sene,
Göstermedi, bin kere gösterirse şaşırmam.

Kaçarken müslümanlar müslimlerden, bu sene
Karaya bebek vurdu denizlerden bu sene,
Kurtarmadık, ün yaptık resimlerden bu sene,
İnsanlık bir damlada boğulursa şaşırmam.

Çocuk kanıyla sulandı tarlalar bu sene,
Kan emzirdi hep bebeğe analar bu sene,
İnsanlık koktu lağımlı kanallar bu sene,
Kan, bin gülden daha güzel kokarsa şaşırmam.

Çıkar mıyız çıkmaz mıyız kul bilmez bu sene,
Ümidim yoktur, iyi kötü seçmez bu sene,
İçimdeki bu his ocağa geçmez bu sene,
Bu yıl onbeş ay beş günde, çıkarsa şaşırmam.

Dünya öldü, marsta hayat ararken bu sene,
Biz sebebi bu seneye bağlarken bu sene,
İkibinyirmi tam da bitti derken bu sene,
Beşinci mevsimine girerse şaşırmam.
...
3 Aralık 2020