Bu Senden Geçmek Değil

ey şiir
aşkın özdeşi
yüreğimin adil sesi
sulh et aklımla beni...

...
ayrı bir alem başlar bitiminde hemen sapağın
gelişigüzel taşları sokağın
taşlardan hesap sormazlar...
tahtadan evler, kapıları açık çoğunun, önlerinde sedirler
yabancıyım ayak seslerimden bilirler
bilmezden gelirler...
unuturum tüm çirkinliklerini şimdiki zamanın
pencerelerinde sardunya fısıltıları dili geçmiş
şu yaşlı teyze, hala güleç, zamanında kim bilir neymiş?
oymaları asırlık, bahçelerinde gardenya kokuları
yıllardan hesap sormazlar...
ufkunda denizden bir kesit, hani rüya bir çeşit
bu benim en büyük özgürlüğüm belki de dedim
dedim de, nasıl geçerim ben bu sokağı
bir çırpıda yürüyüvermek istedim yine de aşağı...
düşünmemeye gayretle seni ve gözlerini
...bir yudum mutluluk manan bende oysa...
bakma kabuğumda yaşadığıma
tekil değil benim sevdam
anlasana...

bu senden geçmek değil...

ey şiir
aşkın özdeşi
yüreğimin adil sesi
sulh et aklımla beni...