Bu sen değilsin Şiiri - Turgay Coşar

Yüzün hep gülerdi hayat doluydun,
Bu ne hal, ne oldu, Bu sen değisin?
Hayat ağacımın, dalı, koluydun,
Kim hunharca yoldu, Bu sen değilsin?

Eskiden gözlerin böyle bakmazdı,
Yufkaydı yüreğin hiç can yakmazdı,
Sebepsiz gözünden yaşlar akmazdı,
İçin nerde doldu, Bu sen değilsin?

Varlığın dört yana umut saçardı,
Kalbin sevgi dolu kuştu uçardı,
Gülünce yüzünde güller açardı,
O yüz nasıl soldu. Bu sen değilsin?

Hangi el kopardı seni dalından?
Hüsran'mı, hüzün'mü çıktı falından?
Kim vurdu umudu Çekip alnından?
Yıkan hangi kuldu bu sen değilsin?

Sevgin hangi çölde, kuruyup bitti?
Uçurumdan hangi, vicdanlar itti?
Seni hangi yaşam, vefasız etti?
Kimde hüsran buldu, bu sen değilsin?

Büyümü yapıldı, nazar mı değdi?
Bu aşk bir çift söze, boyun mu eğdi?
Temmuzda gönlüne, karlar mı yağdı?
Böyle donup kaldı, bu sen değilsin!

Yeter dön eskiye, acı çektirme!
Kabre koyacaksan, gül de diktirme?
Bir damla su bile, varsın döktürme!
Ciğerin kim aldı, Bu sen değilsin?

Yüreğin yanmazmı, artık halime?
Melektin, nasılda döndün zalime?
Sevgilim dediğin bir tek kelime,
Yuttunmu kayboldu, bu sen değilsin?

Tükendim bende de, derman kalmadı,
Bu aşkta hayalim, gerçek olmadı!
Kime değer versem, kıymet bilmedi!
Heveslerim öldü, bu sen değilsin!

Artık yaklaşmam zor, senin yanına!
Kim girdi senle bu, aşkın kanına?
Yakışmaz insanın yıkmak şanına,
Yapacak ne kaldı, bu sen değilsin?