Bu Semtin Issız Sokakları Şiiri - Ömer Koç

Kimi zaman hüzün çökerdi,
Kimi zaman da neşe,
Bu semtin ıssız sokaklarına...
Ne sonbahar dökerdi yaprakları,
Ne de kar kaplardı
O incecik ıslak dalları.

Bir avuç mutluluk yeterdi hepimize
Ufacık bir gülümseme bile olsa.
Kimsenin derdi dağlar kadar değildi.
Günahı dersen sokaktan taşmaz,
Yalanı dersen boyunu aşmazdı hiç kimsenin,

Issız kaldık,
Çoğu şeye de sessiz kaldık.
Biz hep haklıydık,
Haklıydık ama kime sorsak
Haksız kaldık.
Bir sokak kedisinden
Bir mum ışığından farksız kaldık.
Ürkek ve kimsesizdik sadece,
Kendi kendimize yetine bildik.

Çaresizdik eller kollar bağlı,
Ne sözün bir hükmü vardı,
Nede gülen şen bir yüzün.
Ne şiirin tadı vardı artık nede dizelere Hasret bu şairin...