Bir akşamın sessizliğinde yağmurun hırçınlığı
O kadar barizdi ki, şaşkınlık atık gayri kabildi
Bir söz dinlemesi imkânsız fütursuzca akıyordu
Kızmıştı, hiddetini kusuyordu, toprağı açıyordu
Ancak bu semt bir gece konanların mekânıydı
Açlık ve sefillik hat safhada, hastalık revaçtaydı
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız