İnsan yalnızlığını;
İlk doğduğunda keşfeder...
Ve unutur o dakikada...
Diğer yalnızlar kervanına karışır...
Bazıları zaman içinde tekrar keşfeder...
Bu keşif bir anlık olur...
Ve tekrar eder unutkanlık...
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta