Bu Semah İçinde Yalnızlık Şiiri - Murat ...

İnsan yalnızlığını;
İlk doğduğunda keşfeder...
Ve unutur o dakikada...
Diğer yalnızlar kervanına karışır...
Bazıları zaman içinde tekrar keşfeder...
Bu keşif bir anlık olur...
Ve tekrar eder unutkanlık...
Alışkanlıklar alır onu götürür...
Yalnızlıklar kervanında...
Bir kapıdan girer ve bir kapıdan çıkar...
Bu kısa zaman diliminde...
Mekan dünya oluvermiştir...
Zamanın adı ise ölüm...
Ruh vücud denen araçta saklı...
Bazıları fark eder...
Herkes gibi yalnız olduğunu...
Ve o an huzur dolar içine...
Hem cinsleri gibi normal olduğunu...
Ve yaratan şah damarından da yakındır...
Sen kendinden uzak olduğun kadar...
Her yalnız gibi bütünün bir parçasıdır...
Bu yalnızlık içinde...
Ve herkes haberdardır bu semah içinde habersiz...
Döner durur her maluk...