Şehrin yalnız sokaklarında arşınlıyorum.
Sensizlik çekilmiyor.
Arnavut kaldırımları ve ben.
Evet !
Ben diyorum.
Anlıkta olsa yolladışım kaldırımlar..
Gittiğin bu şehirden,gözyaşı ardında kalan.
Bardaktan boşalırcasına yağmur.
Sığınacak kuytu bekleyişinde ben.
Sokak lambaları pusulam...
Yalnızlığımla sen.
Soluğum kesiliyor,
Dar geliyor ruhum,bedenime.
Yüreğim lodos yimiş,
Martılar üşüşüyor üzerime...
Oysa:
Saydamdı sevdam
Kusursuzdun,terkettiğin yüreğimde.
Dilimde hala senli sözler.
Yokluğun üşütüyor...
Sen kokuyor,
Kokladığım çiçekler.
Adını gülmira koydum aşk bahçemin
Sevgim kadar asil,
Ruhum kadar berrak...
Gecenin üç-beş nöbetlerinde
Özlüyor bu yürek seni
Yalan değil !
Gel be gülüm,gel gülyüzlüm
Hasretin bağrımda derin yara
Dinmek bilmeyen acıları,
Sızlatıyor
Körbıçağın hoyrat saplanışları...
YALNIZLIK DEĞİL KORKUM,VARLIĞINLA YALNIZ KALIŞIM TÜM KORKUM...
YAZAN:KADER OYUNCUSU
08/09/2009
İZMİR
Kayıt Tarihi : 13.11.2011 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ifadeler şiiri okurken su gibi
takıntısız pürüzsüz satır geçişleri
mükemmel
finişe yaklaştıkca heyecanı artıran
bir paylaşım olmuş
kutlarım şair yüreğini
Başka söz kifayetsiz sizin sözleriniz yanında.
kutlarım sizi.
TÜM YORUMLAR (3)