Ben bu şehrin karanlık sokaklarında,
Kaybettim gençliğimi.
Derler"ki akşamlar hüznü,
Gece acıyı getirirmiş.
Ben yüzümde hüznü,
Kalbimde acıyı taşıdım yıllardır!
Bakmayın böyle sitemkar konuştuğuma,
Şefkatli ellerim, sevgi dolu kocaman,
Bir yüreğim vardır.
Çok sevdim, ama hiç sevilmedim.
Sevdiklerim, karanlık gecede ki yıldızlar gibi,
O kadar çok bir o kadarda Uzak.
Sevenim ise,
Bir Seher vaktinde Zühre misali!
Yazılan tüm şarkılar beni anlatır sanki,
Her zaman kederli, her Zaman üzgün.
Bazen, bir Ferdi şarkısıyla,
Vururum kendimi bu şehrin sokaklarına.
Esen rüzgara karşı koyamaz saçlarım.
Alabildiğine dans eder yanaklarında.
Bazen de, Orhan babayla dilenci olurum,
Yâr kapısında.
Müslüm babayla vururum kendimi efkâra,
Dinledikçe, esen rüzgar sesini getirir,
Sanki kulaklarıma!
Sahipsiz bir mektup gibisin sen sevgili,
satır satır,okuduğum dudaklarımda.
Belki bir padişah"tın gönül sarayım da!
Bu gece terk ediyorum,
Gençliğimi bıraktığım bu sokakları.
El ele yürüdüğümüz yolları.
Vefasız sevgiliye açılan tüm kapıları,
Bu şehri terk ediyorum!
Topladım eşyaları aldım bütün anıları,
Sana bıraktım baharları yazları,
Sana bıraktım Temmuz akşamlarında,
El ele yürüdüğümüz yolları.
Son durak tren garı,
İstasyondan kalkan son tren,
Götürsün beni, mesken tutayım uzakları.
Senden çok uzaklarda ki bir güne merhaba,
Derken, elveda diyorum sana.
Ve senden kalan anılara.
Bu şehre ve sana sonsuza dek elveda!
......Meryem Keskin.....
.......09.04.2021........
Meryem Keskin
Kayıt Tarihi : 30.4.2023 15:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!