Bu Şehrin Şiiri - Mehmet Demirkapı

Nesi güzeldir bu şehrin
Ne yaşananlardan bir haber
Ne yaşanacaklardan

Nesi güzeldir bu şehrin
Seni otuz beş yıldır tutan
Tam da ortasında üstelik

Bu akşamında esmesi olmasa
Nasıl çekerdin yazın da yangını
Nasıl da eser, alır gider sevdalara seni

Nesi güzeldir bu şehrin
Boğarken sokakları seni
Caddelerinde nefes alamazken

Nasıl yaşarsın bu şehirde
Ve ne duruyorsun hala
Bırak git geldiğin yere

Diyen sese inat geçen otuz beş yıla
Bütün gecekondu olmayan betonarmelerine
Bütün çirkinliğine, ruhsuzluğuna karşı

Yine de güzeldir bu şehirde yaşamak
Nasıl unutursun gençliğini ve onun bütün hayallerini
Nasıl gidersin bu şehirden

Bu şehirde kalmadın mı?
Bu şehirde yaşamadın mı?
Dutlu yolunda Bahçelievler’in

Bir o yana bir bu yana sallanmadın mı?
Bir gemi güvertesinde, sarmadın mı?
Ufka bakarak sevgiliyi Kordonboyu’nda

Nesi güzeldir bu şehrin
Yaşamak ne kadar kolay olsa da
Yaşamak zor adam gibi burada

Nesini sevdin bu şehrin
Bu şehir ne verdiyse sana
Ne aldı senden bir baksana

Nasıl gidersin bu şehirden
Nasıl gidersin ardına bakmadan
Nasıl da ağlar gökyüzü ve körfez

Nasıl gidersin yokuşlarını bırakarak
Nasıl da döker gözyaşlarını martılar
Ve dalgalar yüreğindeki ateşi söndürür

Gitme gitme kal bu şehirde
Saat Kulesi nde dursun akrep yelkovan
Yine şiir yaz Kıbrıs şehitlerinde

Basmane’de caddeden karşıya geç bir akşam vakti
Yolun karşısında bekleme, geçen kediye bak!
Az sonra randevusu var besbelli

Fuar’ında koşma bu şehrin
Temiz yürekler yarışır seninle
Koşu yolu’nda düşen bir dut yaprağı ağlatır seni

Gitme bu şehirden der sana Varyant Camii
Oturup da çay içmiştin dostunla hani
Nesini sevmedin sen bu şehrin

En çok nesini sevdin sen bu şehrin
Ezanlar okunurken çıkılan, 'hayatın yokuşu Balçova'
Teleferik koşu yolu, geriye dönüp dönüp bakarsın

Bakar da kendini alamazsın
Gelir köpek sesleri, gelir kokusu dağ kekiğinin
Ve aşkı anlatır bu şehirde bir demet nergis

Rengi anlatır gözlerinde bir demet sümbül, kendinden geçersin
O yüzden bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır Hisarönü’nde
Bilmez bunu kimse asıl hazine Taşçılariçi’nde

Sen otuz beş yılı nereye koyarsın
Sevmeseydin her şeye inat, sevmeseydin keşke
Nasıl terk eder gidersin bu şehri

Bu şehir bu şehir Ege’nin incisi
Üzümün, zeytinin, incirin birincisi
Terk edemem seni vasiyetim var
Benden aldığının üstünde, bir kefenlik yerim var

Bu Şehrin hikayesi,zaten içinde saklı
Yaşayanlar mı yoksa yaşamayanlar mı haklı
Şehir,içindeki sırları keşfedenlerindir
Bu şehir İzmir,bu şehir yalnızca yürekten sevenlerindir...

İzmir.02.07.2008