Bu Şehri Terk Et Şiiri - Hasan Cebe

Terk et bu şehri,

Bu şehir sana düşman.

Bakana saklı silahları,

Ama görene aleni!

Neredeyse yasaklı sevapları,

Günahları albenili!

Terk et bu şehri;

Ama demiyorum

Kaç kurtar kendini,

Tart sözlerimi,

İnsan kaçtığından uzaklaşabilir mi ki?

Önce korkunu terk et,

Hatırla ve sıfırlan haydi!

Giderken masayı devirme,

Masa kalsın öylece,

Terk et sadece.

Yeni bir gün doğumu,

Ya da bir tohumun filizlenişi gibi işte,

Ne gürültülü ama ne de gizlice.

Geriye iki kelime laf dâhi etme,

Tek kelime de dinleme

Arkandan sana edilirse.

Terk et sadece; sadece terk et işte.

Yanına kimseyi alma diyemem,

Ama artık kimseyi davet etme,

Yalnız seni hatırlatan herşey olsun heybende.

Ya çocukluğun onu almadan çıkma demeyeceğim,

Onu bir an olsun bırakma,

Anla,

Hatırla!

O çocuk kaybolmuyor,

Sen kayboluyorsun onu bıraktığında.

Zor olacak demiyorum

Ama kolay olmayacak biliyorum.

Hani diyorsan hâlâ bunu ben neden yapıyorum?

Hayattasın,

Tükeniyorsun,

Gerçekten yaşamıyorsun!

Dik dur:

Korkutmasın seni aklındaki sis,

Etraftaki pus!

Haydi sor kendine

Daha iyi bir anı yıllardır bekliyoruz!

Al elinden sihirbazın örtüsünü gerçekler görünsün,

Daha iyi bir zaman hiç olmadı,

Bunu en iyi sen biliyorsun.

Zaman sana yazsın

Haydi kalk artık

Yüzünü güneşe dön

Koy avucunu kalbine

Ve bu şehri terk et,

Bir daha arkana bile dönme.

İllâ bir isim arıyorsan eğer

Bir hicret bu,

Senden hakikatine.