Bu Şehri Böyle Sevdim Şiiri - İlhami Can ...

Serseri adımlarla
Başıboş dolaştım.
Şehrin karanlığını
Kaldırımlarla paylaştım...
Kalabalıklar içinde,
Yalnızlığa alıştım.
Bahtımla savaşarak
Bu şehri böyle sevdim...

Her gündüzü nasipsiz,
Bir geceye döndürdüm.
Yarınların umudunu,
Ben geceden söndürdüm.
Türküleri susturdum.
Hayalleri küstürdüm.
Bu şehri böyle sevdim...

Ne taşını sahiplendim
Ne toprağa göz koydum.
Havasından nasiplendim
Ekmeksiz, aşsız doydum.
Uyandığım her günü,
Kendime nimet saydım
Zahmetiyle, rahmetiyle
Bu şehri böyle sevdim...

Yaz sıcağı dokunmadı
Şehrin alevinde yandım.
Ayazdan değil üşümem
Soğuk yüzlere kandım.
İklimine aldırmadım
Her mevsimi bahar sandım
İsyanımı haykırmadım
Bu şehri böyle sevdim

Gök mavisi denizini
Sonsuzluğa bir yol bildim.
Her mekanda bir izini
Buldum ona geri geldim.
Genç kız gibi çeyizimi
Aldım koynuna girdim.
Burda gördüm feyizimi
Bu şehri böyle sevdim.

Gezinirken köşe bucak
Her semtinde bir sır buldum
Adım adım, sokak sokak
Bir gününde asır buldum...
Kimi yerler arka sokak
Etrafımla hır-gür oldum.
Kimi kargaşadan uzak
İnadına özgür buldum.
Bazen ödül, bazen tuzak
Bu şehri böyle sevdim .

Geçmişine daldım bazen
Tarihinden ilham aldım.
Çağlar görmüş çınarların
Gölgesinde türkü çaldım.
İhtişamlı yapıların
Büyüsünde mahkum oldım
Şehir beni hapsetmedi
Gönlüm razı esir kaldım
Ruhum bile hissetmedi
Bu şehri böyle sevdim...

Herkes ile kucaklaştım
Uçan kuşa selam verdim.
O kaçtıkça ben yaklaştım
Ondan ayrı olmaz derdim.
Vakit geldi uzaklaştım.
Yollarına güller serdim
Her semtiyle vedalaştım
Bu şehri böyle sevdim...