Bu Şehre Sensizlik Yağdığı Zaman

Bu şehre sensizlik yağdığı zaman,
Kopar gider saniyeler,dakikalar.
Zaman merhem misali yaralara sürülüp,
Yüzünde o değişik bakış kaldığında,
Adımı söyle,susuşlarında,beni haykır.
Beni iki nefes arasında düşün,
Ciğerlerinin her doluşunda mesela,
Beni hava gibi sev,
Görmeden,dokunmadan...
Sonra karanlığa bir kibrit çak..
Aldırma her alevde beni gördüğüne,
Ve her karanlıkta kayboluşuma.
Beni ışık gibi düşün..
Yeni doğacak günü düşün,
Arsız bir çiçek gibi aç utanmadan.
'Güneşi ben yaktım! ' de,
'İlk aşk'ı ben tattım...',
İtiraf et yapmadığın bütün suçları,
Düşün ki,bu şehre sensizlik yağdığı zaman,
Katili olur çıkarım dakikaların.
Her saniyeyi hapsederim gözlerinde,
Gözlerimle üzerlerine yağmurlar boşanırım..

Bu şehre sensizlik yağdığı zaman,
Bütün şemsiyelerimi yakarım...

EnGiN ÖZCAN
18 Eylül 2001
07:00
İstanbul/ İstinye