Şehr-i İstanbul Şiiri - Said Gül

Bu şehr-i İstanbul mana yüklüdür
Ruhunu kalbime döküşü güzel
Bağrında koca bir tarih saklıdır
Buram buram mazi kokuşu güzel

Fatih'ten bu yana ezan sesleri
Okşadı kalplerde ulvi hisleri
O minareler ki, şehrin süsleri
Gerdanlık eyleyip takışı güzel

Sultanahmet sanki gökten hediye
Duamızı göğe taşısın diye
Süzülür tepeden Süleymaniye
Karaköy’e nazlı bakışı güzel

Gönül dünyasının erenleri var
Her biri ayrı bir tepeden bakar
Yahya Efendiler, Telli Babalar
Veli huzuruna çıkışı güzel

Beyoğlu pişmandır tüm günahına
Bir vesile arar intibahına
Üsküdar’da Hüdai dergahına
Mücrim kulların diz çöküşü güzel

Evliyayı kucaklayan sadrı var
Hatuniye Tekkesi’nin sabrı var
Mihmandar-ı peygamberin kabri var
Eyüp’te zamanın akışı güzel

İster Adalar’da fayton sefası
İster Cibali’nin yangın cefası
Nağmelere yansır aşkın vefası
Aşıkların türkü yakışı güzel

Çemberlitaş seyyahların durağı
Kapalıçarşı’da esnaf çırağı
Bir zamanlar paşaların uğrağı
Cağaloğlu’nun sarp yokuşu güzel

Boğaz’da rüzgarın bulunmaz eşi
Ne de hoştur yalılara değişi
Edirnakapı’da batan güneşi
Beykoz’da şafağın söküşü güzel

Denizin mavisi ruhun dürtüsü
Camisi, çeşmesi, yolu, köprüsü
Velhasılı cezbediyor örgüsü
Bu şehrin ilmeği, nakışı güzel
İstanbul'un eşsiz nakışı güzel