Buğulu gözlerle kendimi uğurlarken,bu şehirden..
Yüreğimdeki acıları törpülüyor,kaldırım taşları
Şimdi kimler dindirecekti,gözlerdeki yaşı...
Kaç yalnızlıkla geçtim,şehrin gecelerinden...
Issızlığıma düşüyor,bir baykuşun uğursuz sesi,
Kimbilir,kaç yalnızlıkla geçtim,şehrin gecelerinden,
Sessizlik ve karanlık pusu kurmuş,yoluma...
Her biri başka alemdi,iniyordu tepemden...
Yalnızlığı seçtim,gece fecre dalarken,
Bu kaderim olamazdı,sensizliğe ağlarken...
Ürkmedim,uyanık kaldırım taşlarından...
Ve suküt dolu bakışlarından...
Sessiz bir çığlıktı,geceyi delen,
Uykular akıyordu,devasa apartmanlardan,
Bir ben yürüyor,birde önümdeki kaldırımlar.
Taşlar sıralanmış,kaldırımları örter,
Gündelik ayak izleri birbirini döver...
Kimbilir,kaç ayak izi diğerini böler...
Bir meyhane kemancısı,inceden geceyi deler..
Sensizlikle aylar,yıllar geçmişti seneler....
Kaldırım taşları,gecenin efkarını dinler...
Kayıt Tarihi : 17.6.2009 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..............................
Buğulu gözlerle kendimi uğurlarken,bu şehirden..
..................................
Kimbilir,kaç ayak izi diğerini böler...
Bir meyhane kemancısı,inceden geceyi deler.. bir krz daha tşk.ve tebrikler sana sevgili Hatice Yarar Güven....
...................................................
Gündelik ayak izleri birbirini döver...
Kimbilir,kaç ayak izi diğerini böler...
Bir meyhane kemancısı,inceden geceyi deler..
Sensizlikle aylar,yıllar geçmişti seneler....
Kaldırım taşları,gecenin efkarını dinler...
Harka dizeler okudum,yüreğinize sağlık.
efkar dolu buruk hüzzam makamında nağmeler hissediliyor
seven bir yüreğe bunları yaşatmak şartmıdır acaba
saygılarımla tam puan
TÜM YORUMLAR (18)