Bu Şehirde Yaşanmaz Şiiri - Hasret Sayınta

Gece sessizliğini yırtan bir çığlık gibi,
Yankılanıyor ayak seslerim bu boş şehirde.
Evler, yollar, sokalar alıyorum ardıma.
Dostlar, sokaklar, sevgililer bırakıyorum geride.

Silkeliyorum ayakkabılarıma doluşan toprağı.
Sıyırıp atıyorum gözlerimden nehirleri.
Avuçlarımdan dökülüyor yağmurlar.
Ayı da siliyorum durduğu yerden.

Uzunca bir yol alıp başını gitmiş ötelere.
Bir ben varım yürüyen; bastığım her toprak,
Mayın gibi parçalıyor ayaklarımı.
Gözlerimden taşıyor coşkun çaylar.

Bağırmak istiyorum, sesim kısılana kadar haykırmak.
Ağlamak istiyorum bedenim parçalanana kadar.
Kulaklarımı sağır eden bu rüzgârdan kurtulmak;
Gözlerimi bütün ışıklara kör etmek;

Gökyüzü parçalanıyor tepemde.
Kıyameti yaşıyorum sonsuz kere.
Şimdi sen gittiğinle kalmışsın.
Beni de terk edip bu şehirde.