Bu Şehirde Tutuldum Senin Ellerine.

Korkuyorum sensiz olmaktan seni kaybetmekten
Kanım çekiliyor içinde sen olmayan bir hayattan
Kırılganım şu aralar kaybetmek korkusu sebepsizce
Yitirmek ne ki uğruna içimdeki kalan aşk kırıntısından
Soluyorum bak güneşin doğuşu olmaz yanımda yoksan..

Sabır taşı misali büyüttüm içimde sonsuz tomurcukları
Açan bir çiçek gibi bekledim su verdim besledim seni
Taş oldum direndim kum oldum sürüldüm uğruna
Açık tuttum gönül kapımı göç etmedim güney kutbuna
Her daim poyraz yedim savruldum senin sevgin yoluna..

Koş belki yakalarsın son vapur kalkıyor uçsuz limanlara
Elimden tut bırakma yaş akar gözlerimden deniz gözlüm
Dönsün talih bize de İstanbul denen bu şehirde tutuldum
Senin ellerine alev gibi yakan yüreğine haykırdım bak yine
Sevdam büyük aşkım bitmez desem de ayrılığın öldürür beni..

Yaz: Mehmet Ali Tuna
11/09/2009