Bu şehirde kırıcı insanlar var

BU ŞEHİRDE KIRICI İNSANLAR VAR

Yar uzak kalınca karardı dünyam
Bu şehirde kırıkçı insanlar var
Zambak kokan elin tarihe yazam
Bu şehirde yıkıcı insanlar

Gece olunca boşalır göz yaşım
Felekle hep bozuk gitti aram
Gizli yerde kanayıp durur yaram
Bu şehirde vurucu insanlar var

Aşk acısı çekmek benim kaderim
Sevdanı kaldırmaz hasta yüreğim
Sahte sevgiye inanmak sebebim
Bu şehirde yorucu insanlar var

Geceler kalbe vurur sessiz gemi
Yaralı yüreğim acıtır aşkın demi
Ayrılık hasret yakar bu teni
Bu şehirde vurguncu insanlar var

Aşka düşen kalbim beni sorgular
Sevdalı yüreğim gel gör yarğılar
Ah yıllar geçsede bitmez acılar
Bu şehirde akıcı insanlar var

Yarsız acı içinde geçer günüm
Hasretinle doğmaz güneşim
Özlerken hayal deryasın yüzerim
Bu şehirde yakıcı insanlar var

Hayat boşa geçen gün sorgular
Vefasız yar gel bitsin bu korkular
Türkan’ın kalbin ölüm her an yoklar
Bu şehirde soyguncu insanlar var

** (Şiir) **

*** Türkan Yılmaz ***