Bu şehirde birşeyler eksik

'...İstanbulluların daha sonra yaygınlaştırarak benimseyecekleri bir fikir, bir hayal çıktı ortaya. İlk kaynağını şehir surlarında ve civarında ıssız izbe ve yoksul mahallelerden alan bu hayale 'yıkıntıların hüznü' demek, bu hüznün en iyi hissedildiği şehir manzaralarına da, dışarıdan bakan birinin bakış açısıyla pitoresk demek uygun olacak...'
-Orhan Pamuk, İstanbul Hatıralar ve Şehir

Bu şehirde birşeyler eksik

Havası biraz fazla temiz, evler biraz fazla güzel
Birşeyler eksik sende ey kuytulardan esen yel
Sigara dumanı mı desem kömür kokusu mu
Yoksa yana yatmış bir evin, hüzünlü dokusu mu
Güvercinler eksik meydanlarda, göklerde martı kuşları
Nerede şehrin tepeleri, nerede o dimdik yokuşları
Ve ruhun iniş çıkışları eksik yüzlerin çizgisinde
Hüznün nağmeleri eksik çalan sokak ezgisinde
Kadınların yüzleri Venüs, endamı sanki Belkıs
Bilemem ama bu heykel sanki bi sebepten nakıs
İşve mi desem yoksa mahcubiyet mi eksik
Dudaklar muntazam ama burunlar biraz fazla dik
Dokunuşu mermer gibi sert, bakışları dopdonuk
Gözleri deniz mavisi ama buz denizi gibi soğuk
Bakışlar fazlaca zeki, başlar fazlaca mağrur
Dostunda da düşmanında da var bu denli bir gurur
Eksik olan yüzlerde acep tevazunun nakışları mı
Yoksa temiz insanımın saf, kederli bakışları mı
Buldum işte eksikliği, aklıma esti bir anlık
Gurbetteyiz ama galiba eksik olan garibanlık

(Boston, 2009)