bu şehir
yaşlı kokonaların pörsümüş gerdanlarına
tek sıra dizilen inciler kadar vefasız
ve ben
bu şehirde öleceğim
düşünebiliyor musun
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bu şehir miydi
mutlu sabahlara uyandığımız
burada mı kalmıştı
göğün mavisi
yeşille burada mı vedalaşmıştık
Yüreğine kalemine sağlık Ahmet abi
İmrenerek okudum... başarılar... selamımla
harika yazmışsınız yüreginize saglık
güzel içeri değişik bir yazı ama toplumun norm kurallarına pek uyusmuyor ya okuyanlar sanıyorum pek bi sey yazmamaış yoksa anormal durumamıma düşülür bilmiyorum
kalabalığın tokatı yalnızlık şiddetinde....
bırak gitsin yaa!!!
yeter ki sen kal...........
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta