çınarlarında bir yaprak olsam
sahillerinde bir rüzgar
kıyısında bir sandal
kanadı kırık martı da kalsam
sevdamı çalsam acı maviye
vurulmuş kuş gibi uçsam
bana yeter
kalbim seninle güzel bu şehirde
bu şehir beni
gezdirir yedi tepe yalnızlığımı
seven kalpleri kavuşturur
İstanbul insanı buluşturur
öpsün dudaklarımı şimdi
deli dolu bir yağmur
her şey mi eski
neden çıkmıyor aklımdan anılar
niçin kalbim ay gibi her gece çıkar
sorgular beni
bırakmaz yakamı rüyalar
karanlık ve yalnızlık
ısırıyordu gövdemi
bu şehir İstanbul'du
sevdiğimi itiraf edecek senin olacaktım
ölümle ayrıldım ..
28.12.2020 / üsküdar
Elazığlı Mustafa KayaKayıt Tarihi : 28.12.2020 19:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elazığlı Mustafa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/28/bu-sehirde-97.jpg)
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (1)