Bu Şehirde Şiiri - Berivan Maruf

Ey sevgili!
Bu sana yazdığım kaçıncı mektup,
kaçıncı yalnızlık türküsü bilemem.
Hep aynı cümleler, aynı nağmeler kulağına çaldığım.
Zaman sarıyor diyorlar her yarayı.
Sarmıyor sevgili.
Sen gittiğinden beri yaralarım çoğaldıkça çoğaldı.
Zaman sadece tırnaklarını geçirdi
kabuk tutmuş çaresizliğime,
kanattıkça kanattı...
Bu şehri iyi bilirsin sen..
Geceleri ayaz olurdu, seninle ısınırdı yüreğim.
Gündüzleri güvercinler seslenirdi arkamızdan.
Hani köşebaşında, her şarkısında bizi bulduğum
bir çalgıcısı vardı.
Bütün menekşeleri sen kokardı bu şehrin.
Ellerini ellerimden her çekişinde yağmurlar yağardı.
Gökyüzü bir tek bize ağlardı.
Göçmen kuşları vardı bu şehrin,
martıların vazgeçilmezliğini hatırlatan..
Sen vardın birde bir zamanlar bu şehirde.
Şimdi yoksun ya, ne ayaz kaldı ne güvercin ne çalgıcı
ne yağmur ne ben...
Şimdi yoksun ya,
geçmiş bu şehir kendinden....