Bu Şehirde Şiiri - Abdulkadir Demirci

Döndüm geldim, yine ben bu şehire
Bu şehirde bende ki, sen varsın.
Bir sana aşığım, birde senli bu şehire
Ya sen ya da,bu şehir beni kollarına sarsın.

Geceden, seni düşünürüm
Bu şehrin, yıkık kaldırımlarında.
Seher vakti, yağan yağmurla üşürüm.
Sırılsıklam ıslanırım sokaklarında.

Vazgeçemem, ben bu şehirden,
Ben bu şehirde, sana bağlandım.
Göz yaşlarımın, farkı yok nehirden,
Ben bu şehirde, sana ağladım.

Nerdesin! Dönüp gelsen olmaz mı?
Yürüyemez oldu, ayaklarım nasırdan.
Senin olmadığın şehir boş, dolmaz mı?
Şehir yabancı, ben yabancı hasrete kahırdan.

Dön gel, ümitlerim çaresizce bitmeden,
Şu üşüyen yüreğim, ısınsın nefesinden,
Beni kimsenin tanımadığı bu şehirde yitmeden,
Aşkının mahkümüne yer ver,sevdanın kefesinden.

Kimsesiz yalnızım, gönlüm aşka dilenci bu şehirde,
Beni yakan hasreti bitirip, seni bana kim getirecek,
Döktüğüm göz yaşlarımla, oluşan bu nehirde,
Aşkın sandalına bindirip,beni sana kim götürecek.

Aşkta gurur olmaz, sevda kalpten düşmezmiş,
Ümitlerim bitti, seni bu şehirde görmeyeceğim,
Meğer canlı suya,seven kalp aşkına küsmezmiş,
Gidiyorum bu şehire, bir daha dönmeyeceğim.

Yıllarca aşkının cehenneminde yandım,
Uykularım şahittir,seni hep rüyamda gördüm,
Aramakla yitirilen,sevda bulunur sandım,
İçimde ki sevdayla; ÖLÜM GÖTÜRECEK BENİ BU ŞEHİRDEN...

YAZAR:Abdulkadir Demirci