Ayrılık neden sana dokunur ki,ben herşeyimi yokuşlarda bıraktım,evet bu şehrin en dik yokuşlarında,birde kayboluşlarım oldu o şehirde,gökyüzünün en mavi tonlarını bıraktım şehrin masum kalabalıklarına...ya sen saklanmalrını,yıkımlarını hediye ettin zavallı şehre...bense bu şehirlerde hep sevdim seni.ençokta neyi biliyormusun gökyüzünde martıların süzülürken şehre bakışlarında ki özgür seni...sen tüten bacaları...en sonunda bu deli sevda aklımı aldı,ben şehir oldum; nasıl olur oldum işte; delilik değilmi; sevdaya bulandınmı herşey olursun bazen şehir bazen ülke ya da goncada açılan bir ikinci çiçek olursun; olurmu olur işte...o şehirmi nerde,işte en özelide bu; şehir yok coğrafyası yok,sen hele bir ses ver neredeysen,şehir kolay sev yeter ki..şehirlerin hepsi bir ben nasıl olsa,nereyi yaşamak istersen o şehre göre bir aşk bende yeter ki sen iklimini belirle...yeter ki sev sen bir kerede olsa sev lütfen.
Tamamını Oku
Paylaşımınız için teşekkürler.
Seyfeddin Karahocagil
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta