Hasretim tatlı gülüşlerine
Herkes acımasız bu şehirde
Gülüşleri anlamsız insanların
Sevin veren bir şey yok ruhuma
Sensiz gülmeyi bile unuttum desem
Doğru olur bebeğim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta