Gidişin gündüzdü
Gecelere büründü yaşadığım şehir
Soldu günün ışıkları
Kuşandı öksüzlüğümü kaldırımlar
Bir ben kaldım kaybolan bu şehirde
Bir de gümüş kanatlı martılar
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




"Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden." Hiç kimse, vazgeçilmez değildir… Gideni, zorla tutmak peşinde değiliz! Yeni bir gün doğar, yine martılar uçar ve akan su, mecrasını bulur… Nefis bir şiir okudum! Sağ ol!
aynı rüzgarın savurduğu gündü günümüz
günün akşamında batan iki güneşti
biri sendin toprağa varan
diğerini karanlığa gömdüler hiç tanımadan
kızıllığı söndü gözlerimin
bu vakitler, sus oluyorum
bakmıyorum artık akşamları gökyüzüne
Bilirsin bu şehri
Bu şehir bi harap
sokaklar per perişan, o parklar ıssız, oturaklar bomboş kalmış
sönmüş bütün ışıkları kaldırım taşlarının
sen gittin ya
ben gidemiyorum
toprak almıyor gönlümü
bağışla ….
affınızla, bu şehir olunca
Saygı ve Hürmetlerimle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta