Yok satıyor yalnızlık bu şehirde
Dalıyorsun uzaklara,bir serçenin kanadında buluyorsun yaşamı
Ve sonra hüzün; yağmur bulutları gibi çöküyor üstüne
Ansızın tükeniyor,bir çıkmazda öylece kalıyorsun
Sonra yine yalnızlık,ölüm sessizliği her yerde
Yok satıyor yalnızlık bu şehirde
Kepenkleri indirilmiş hayatların,cemekanları bom boş
Duvarlarda hala kalıplaşmış aşklar var
Yenilik adına değişik hiçbir şey yok
Sadece kimsesizlik çoğalıyor bu şehirde
Gün geçmiyor ki nüfus artmasın sokaklarda
Yok satıyor yalnızlık İSTANBULDA
Uçmak istiyorsun zamanın ötesine
Dalga sesleriyle ritim tutuyorsun boş hayallere
Kamçı yemiş atlar gibi koşuyorsun sonsuza doğru
Sonsuz nerede acaba; bilemiyorsun
Çaresizlik ve hırs, öfkeni kusuyorsun
Yeminler ediyorsun defalarca ama; avuçlarında yok bile yok
Susuyorsun çığlıklarını içine atıp
Fatih'in İstanbulunu istiyorsun zamandan
Nafile....
Aynalar bile terk ediyor seni
Yanlızlık yok satıyor bu şehirde
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/20/bu-sehirde-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!