Bu Şehirde Şiiri - Ufuk Karahan

Bu şehirde kimse sevmeyi bilmiyor
Harcıyor sevgilerini üçbeş saatlik eğlencelere
Ve ayırıyor sevdiğini kendinden,koparıyor
Sevmeyi ve seveni ayıramıyor
Aşkı,sevgiyi vede mutluluğu birbirine eşliyor
Yaptıklarını övüyor,hatalarını görmüyor

Bu şehirde kimse yürümeyi sevmiyor
şöyle yalpalayarak vede gülerek içtenlikle
İçki içmeden sarhoş olamıyor artık insanlar
güzeli görmeden aşık olamıyor
göremiyor güzellikleri,sezemiyor

Bu şehirde kimse bakmayı bilmiyor
şöyle rasgele,görmeden
dokunmadan sevemiyor,
bedenine yapısık kalbi insanların

Bu şehirde kimse ağlamayı bilmiyor
şöyle sebebsizce içtenlikle
dökülmüyor gözyaşlari tane tane
insanlar acaba sevgiyimi unuttu yoksa
aşkmı insanları?
bilmiyor insanlar,bilmiyor hasreti
akıtmıyor ne yanaklarına nede kalplerine gözyaşı
söndürmüyor kimse yangınlarını gözyaşlarıyla
insanlarda ateşmi bitti yoksa odunmu?

Bu şehirde kimse anlamıyı bilmiyor insanları
şöyle susarak,sesizce dinleyerek
bütün insanlar konuşuyor,saygısızca,düşünmeden
insanların kelimeleri mi bitti yoksa anlayışlarımı...

Bu şehirde kimse bilmiyor çiçek koklamayı
koparıyor çiçekleri dalından birakıyor bir köşeye solmaya
gülü hasretten kurutuyor papatyayı yolarak bitiriyor
fal bakıyor zalimler,seviyor,sevmiyor diye
sanki papatyalar yaralarına merhem oluyor

Çekmiyor artık insanlar misk kokularını ciğerlerine
dindirmiyor insanlar piskokuları çiçeklerle...

Bu şehirde kimse görmüyor zulumleri
şöyle haykırarak,ağlayarak,isyan ederek
bütün herkes saygısızca susuyor zulumlere
yazarlar almıyor artık kalemlerine zulümleri
susuyor şehvetlerini kusuyor kağıt parcalarına
cahilliklerini anlatıyor kasılarak biz insanlara
insanlar artık saygısızca susmayıda bilmiyormu ne
insanların insaflarıdamı kurudu yoksa

Bu şehirde kimse yaşamayı bilmiyor şöyle doya doya
yaşıyanlarlada dalga geçiyor insancıklar bunuda çekemiyor
insanların değer yargılarımı yozlaştı yoksa
değer yargılarımı kalmadı

Bu şehirde kimse tarihini bilmiyor
şöyle doğru dürüst
bilenler susturuluyor anlatılmıyor gerçekler,hakikatler
insanlar tarihmi yazmıyor yoksa
yazacak tarihlerimi kalmadı

Bu şehirde kimse özünü bilmiyor
şöyle kütüğüyle,atasıyla
bilenleri yalanlıyor
insancıklar özünü mü unuttu yoksa özünümü inkar ediyor(haşa)

Buşehirde kimse öldürmeyi bilmiyor;
şöyle layıkıyla...
öldürüyor yaşayacakları,yaşatıyor kanı beşpara etmezleri
insanlar öldürmeyi mi unuttu yoksa yaşatmayımı

Bu şehirde kimse tapmasını bilmiyor
inandığı yaratıcıya mabetlerini sadece yanlız bırakıyor
insanlar tapmayı mı unnuttu yoksa
yaratıcısınımı...(HAŞA)

Bu şehirde kimse ölmesini bilmiyor
şöyle layıkıyla delikanlıca
insanlar mezarlarını unuttu yoksa ölümün gerçekliğini mi_?

BU ŞEHİRDE KİMSE BİLMİYOR NE BİLDİĞİNİ

BU ŞEHİRDE...

BU ŞEHİRDE...

BU ŞEHİRDE...