Bu Şehirde Şiiri - Hüseyin Çiflik

Geceleri hasret sarar bu şehri
Sessizlik sabahı ürkütür ansızın
Yollar sıhhatine doymadan uyanır
Rüzgar fısıldar kulağına ayrılığı yaprakların

Toprak erken yaşlanır ölümsüzlüğüyle
Veda eder sular küser bu şehre
Gülüşü acımasızdır sevinci hüsran
Ben daha ne diyeyim bu şehre

Dostluklar geç başlar düşmanlık erken
Bahar uğramaz buralara sonbahar kış derken
Mutsuz olur yürekler severken
Bu şehir neden yalan doğruluk varken

Saatler yorgun akar burada
Zamanını kin besler bu şehrin
İnsanlar ayazdadır dumanlar eski
Akşamlar çok uyur bu şehirde

Işıkları demiri aydınlatır sadece
Havayı bulutlar ağlatır her gece
Şaşırır gözler yüzler gülünce
Ben daha ne anlatayım bu şehre

Yorgunluk vazgeçirir düşenleri hayattan
Yılanları su içirir tökezleyen sokaktan
Başıboşlar haberdar olur bir gün konaktan
Ben daha ne sunayım bu şehre

Kalem yazmaz bir gün uykuya dalar
Aşıkların kadehi kan ile dolar
Yolunu şaşıran gelir yolunu sorar
Ben daha ne göstereyim bu şehre