Bu Şehirde Şiiri - Aleyna Bozcu

Yüreğimde tarifsiz bir hüzünle
Yalnızdım, yürüyordum bu şehirde
Bir kuş uçtu sessizliği deler gibi
Evlerden gelen tabağın, bardağın sesi
Terk edilen bir benmişim sanki
Yalnızdım yürüyordum bu şehirde

Sabahın eşsiz, parlak güneşi
Yüzümü okşuyordu bir anne gibi
Çekildi ışıklar, bulut geçince önüne
Yalnız kaldım tekrardan yürüdüm bu şehirde

Sonra bir ağaç selamladı beni
Eylüle burunmuş rengiyle
O da acılıydı belli, yeşil giysisini kaybedecek diye
Oturdum karşısına sessizce,
Hüznümüzü yaşamalıydık birlikte

Ve o an anladım
Yalnız kalınmazmış bu şehirde..