Bu şehrin güneşi artık ışık vermiyor bana,
Kimsesiz bir başıma karanlık sokaklardayım.
Kimseler duymaz sesimi, kapısın açmaz bana,
Sahipsiz bir kedi yavrusu dolanmaktayım.
Şehrin insanları benden yürek çaldılar,
Sevgiye susayan kalbime bir ışık bırakmadılar.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta