Bu Şehir Yaşamıyor Şiiri - Ünal Türkoğlu

Vuslata dört mevsim kaldı
Açmadan yaprakları akasyamızın
Düşmeden toprağa cemre
Bekleyeceğim gelmeni sessizce

Yasakladım gözlerime ağlamayı
Saymıyorum geçmeyen günleri
Henüz kurumadan gözyaşlarımın ıslağı
Bilsen ne çok özledim seni

Beklemekteyim sessiz sedasız
Sanma ki yüreğim hasrete umarsız
Bırakma sakın beni yasak kentte öksüz
Yitirirdim aklımı, yolun sonu vuslat olmasa

Yokluğunda güller kokmaz oldu
Yıldızlar parlamıyor, söndü- sönecek
Zaman durdu, anlamsızca akıp geçmiyor
Sensiz bu şehirde yaşanmıyor
Sensiz bu şehir yaşamıyor

Buralar siyaha boyanmış, her yer karanlık
Karanlıklarda uykusuzluk
Uykusuzlukta hep sen varsın
Dört mevsim bitecek
Karanlıklar aydınlık olacak
Uykumu bölen sen olacaksın