Bu Şehir Ve Ben Şiiri - Okyanus Damlası

Erzurum'a kar yağıyordu ve sen gidiyordun…
Giderken soğuğa inat sıcaktı ellerin,ve hala güzel bakıyordu gözlerin.
İnanmak zordu gidişine ama sen gidiyordun…
Giderken, gözlerinde yavaş yavaş sönüyordu şehrin ışıkları,
Bir sis alıyordu şehri, tıpkı gözlerin gibi... kararıyordu gün geceye…
Ve Şimdi seni yitiriyorduk, bu şehir ve ben...
Gidiyordun işte hiç arkana bakmadan uzaklara...
Sen son kez mırıldanırken birkaç mısra,
Sözcüklerle beraber yitip gidiyorduk işte, bu şehir ve ben…
Erzurum artık yitik şehir…
Senden sonra tüm hatıralar silinecek sanıyorsun giderken…
Sen unutacaksın bizi,biz de seni…
Bir süre yankılanacak hala sesin sokaklarda, bir süre daha sıcak kalacak yattığın yatak…
Ve Ben Erzurum ile birlikte yalnız kalacağım sonraları..
Ama Erzurum ve ben hep burada seni bekleyeceğiz…
Bastığın yerler yine o yollardan geçmeni bekleyecek, çiçekler açmak için seni bekleyecek, sen gelene kadar trafik lambaları bile hep kırmızı yanacak. Gidemeyecek kimse bu şehirden sen gelene dek, kimse terk edemeyecek sevdiğini ve kimse yetişemeyecek işine, çocuklar oyun oynamayacak… ağlayan bebeklere mama vermeyecek anneler seni bekleyecek herkes tıpkı benim gibi.. Gelişin çabuk olsun diye yollar kısalacak… bu şehir seni öyle bekleyecek işte.. Ve ben…
Sen gelecek olsan hemen iklimi değişecek şehrin,
Sanki can gelecek birden bu ölü şehre…
Festival havası bürüyecek gönülleri…
Nede olsa sen karlı bir günde terk etmiştin bu şehri.....
Bu sefer sana canlı canlı ilkbahar havası ile gelecek bu şehir sana eğer sen gelirsen geri…
Sen gidince yavaş yavaş yapraklarını döktü tüm ağaçlar ve anladım ki onlar bile özlüyorlar seni…
Diyorum sana anlamıyorsun, seni çok seven var bu şehirde
Gitme! !
Duymuyorsun beni.. Kulaklarını bürümüş bir Ankara türküsü ve sen gidiyorsun…
Diyorlar iklim değişmiş sonbahar olmuş mevsimler artık bu şehirde. Şehir kendini beklemeye almış. Kuşlar bile uçmuyormuş sen gideli… Neden diye sorma…
Sen biliyorsun nedenini....
Madem gidecektin niye bu kadar sevdirdin kendini?
Soracaklar sana, sanma ki böle unutulup gideceksin…
Biliyorum bir gün hatırına düşeceğiz bu şehir ve ben,
Sen de sıcak yatağında yatarken boğazında bir şeyler düğümlenecek,
Ağlayacaksın, ıslanacak yastığın göz yaşların ile…
Rüyalarına gireceğiz bu şehir ve ben o zaman anlayacaksın hala bizi sevdiğini,
Sonra bir kalem arayacaksın yazmak için…
Satırlarda bulacaksın bizi,
Dayanamayıp geleceksin bir gün..
Geleceksin bir gün…
Biz de bekliyor olacağız bu şehir ve ben…