Bu Şehir Şeytanlaşmışların...!

İnsanca insanlığa
Ah şu anlatamadık
ne çok zaman eskidi
Ama halen
Yüzümü/gözümü kaplar
Bu şehrin bir top kiri
Ve halen
her yan da antika dolu insan sûrati
Ara sokaklara full dağılmış
bin nesilden esbabı giyen o esir suskunluklarla
Halen yerin de
Ve değişmemekte direnir o kula kul hali
Bu şehir de
Karanfil yerine kan çiçekleri açar
Ve umut türkülerinin yerine
Ağlayan çocukların yankısı kaplar
Bu şehir sağır,dilsiz ve kör dolu
Ve de bir çürük domatez kadar ezik
Şimdi soruyorum:
Bu şehiri kim değiştirebilir ki
Zulme baş eğmekten
Zulûm eden zalimi bu kadar severken
Kim ayırabilir ki
Et kemikten ayrılmaz bu hali
Gerçi
ayırmakta günah olur
ve çok geç
çünkü
bu şehir şeytanlaşmışların!
artık ne çayı içilir ne de çayından geçilir...