Bu şehir Seni Çağırır....

Bir kuş konup kalkar da
Kendine güven duyduğu dalından
Yürek atışlarındaki heyecanına
Sesini uygular saatlerce
Öter durur acemice
Geçirdiği aşk davetinin ağıtını
Bu mevsim
Bu rüzgâr
Bu dal
Bu şehir seni çağırır, onun şehri
Bir anlık gecesinde
Bin bir masalları büyütür koynunda

Bir kuş konup kalkar da dalından
Akasyalar iç çeker
Seni seviyorsa gelir der
Gelir
Güneşin doğduğu diyardan
Gelir
Hayallerini kucaklayan batıdan

Bu şehir seni çağırır, onun şehri
Parke taşlı sokakların
uykusuz kaldırımlarında şiirler çoğaltır
Tek hece şiirler
Tek kişilik okunmamış senaryolar doğurur
Bağırları yangın yeridir
Sevişmeleri diriltir yanık koynunda

Bir kuş konup kalkar da penceresinden
Kocaman bir aşk uçurtur kanatlarında
Önce yorgun ve asil
Sonra tutkuyla
Sevişmeleri düşürür gözlerine

Bu şehir seni çağırır, onun şehri
Sessiz mahallelerin
Suskun semtlerinin
Tek kişilik odalarında
Kanayan yüzüdür sevgilinin
Öyle bir andır ki
Kuş susar
Rüzgâr susar
Ölüm bile kıpırdamaz
Utancından
Gölgeleri çağıran yapraklar ıslanır…

Sibel Kılıç.....